विचार

अहिलेसम्मको इतिहासलाई नजिकबाट नियाल्दा जार्दा जसले विश्वको सर्वोकृष्ट काम गरेको छ, त्यसको इतिहास रहन्छ । छोटो समयमा उसले गरेका कामले विश्वमा ठूलै तरङ्ग ल्याईदिन्छ । जीवनभर कुनै पनि ब्यक्तिले म इतिहासको पानामा कैद हुन्छु भनेर दुःख गरिरहे त्यसको इतिहास नहुन पनि सक्छ । समयको माग, अनुकुल परिस्थिति साथै आम मानिसको इच्छा, आकांक्षा अनुसार सवैलाई अच्चमित पार्ने काम गर्छ भने त्यसको इतिहास रहन्छ, अन्

सरकार गम्भीर नहुँदा विकास प्रक्रिया पछाडि धकेलियो समयमै बजेट आएर पनि विकास खर्च बढाउन सरकार असमर्थ भएको छ । विकास खर्च नभएसम्म विकास आयोजनाले पूर्णता नपाउने मात्र होइन, जनताको जनजीविकामा पनि सुधार आउन सक्दैन । नेपालको बजेटरी इतिहासमा दोस्रोपटक आर्थिक वर्ष प्रारम्भ हुनुभन्दा डेढ महिनाअघि यस वर्षको बजेट प्रस्तुत हुनु राम्रो पक्ष भए पनि आर्थिक वर्षको आधा समय व्यतित हुँदा १३ प्रतिशतभन्दा बढी पुँजी

वास्तवमा महिलाहरुलाई आर्थिक रुपमा सशक्त र जिम्बेवारी दिई उनिहरुको अर्थतन्त्रमा उत्पादन मूलक कार्य योजना निर्माण गरी अर्थतन्त्रमा प्रतिस्पर्दा गरी उपयूक्त जिविको पार्जन आय आर्जनको साथै बाताबरण अनुकुल महिलाहरुको आर्थिक सवलिकरणमा बिशेष जोड दिएको छ । भनिन्छ । अधिकाशं महिलाहरु घरको चुला चौका मात्र सिमित भई घर ब्यबहार चलाउने छोराछोरीलाई हुर्काउने बढाउने देैेखी लिएर घाँस दाउरा काट्ने सम्म फलस्वरुप परि

नेकपा (एमाले) का महासचिव ईश्वर पोखरेलसँग संवाद गर्न एमाले केन्द्रीय कार्यालय धुम्बाराहीमा पुग्दा आफ्नो कार्यकक्षमा व्यस्त थिए । त्यही व्यस्तताकै बीच मुलुकको पछिल्लो राजनीतिक अवस्था, सरकारले ल्याएको संविधान संशोधन प्रस्ताव, संविधान कार्यान्वयनमा देखिएको ढिलासुस्ती, संविधान कार्यान्वयनका लागि एमालेले चाल्ने कदमजस्ता विषयमा महासचिव पोखरेलसँग करिब ३५ मिनेट कुराकानी भयो । पहिलो न्युजका कार्यकारी सम्पाद

क्या राम्रा केलीका पात तर पानी तर जीन्दगी दुइ दिने मात्रे कै को मानु भर ।। हिमाल हिउपडि गयो माल बाइजा काग भावीका भाग हाल्न्या वेला क्या पडि होइ भाग ।। कै वैरीले काटी लैगो खोलकिो गाया झाल पानी तिर्खा मरिजान्छ मर्दैन माया जाल ।। उहिले जंगलमा जानै हुन्थेन, गयो कि महिलाहरु सुमधुर स्वरमा ठाडी भाका गुनगुनाएको सुनिन्थ्यो, त्यसैमा कोइलीको कुहु कुहु आवाजले बाटो हिडने बटुवाहरुलाई मन्त्र मुग्ध पार्दथ्

आफ्नै छोरीचेलीलाई छाउगोठमा पठाएर मृत्युको शिकार बनाउने तपाई हाम्रो रहर कि बाध्यता । कति कागजमा हस्ताक्षर गरियो होला है, जिल्लालाई छाउमुक्त बनाउनका लागि । अभियानहरु चल्दा त छोरीचेली घरकै कोठामा पनि सुताईयो होला । तर पनि ति सबै नारा र बाचाहरु त सबै कागजमा मात्रै पो सिमित भएछन्, हेर्नुस त । हिजो हामि नै हैन जिल्लालाई छाउपडि मुक्त बनाउँदा खेरी कुनै पनि छोरीचेलीलाई महिनावारीका समयमा घरबाहिर सुताउँदै

बिहान उठ्यो । कतिबेला कताबाट फोन आउँछ र कार्यक्रममा जानुपर्ने हो भन्ने कुराले मनमा चस्का दिईरहन्छ । यदि बिहान फोन आएन भने खाना खाएर अफिस जाने समय हुन्छ । अनि रेडियोमा कार्यरत भएत बिहानको डिउटी भएमा बिहानैका न्युज बुलेटिन गर्नुपर्ने । खाजा र खाना कतिबेला हुने हो कुनै फिक्स छैन । घण्टाघण्टामा बुलेटिन अनि कार्यक्रम सक्दा सम्म समय बितेको पत्तो नै हुँदैन । जनशक्तिको अभावमा गुजज्रीएका जिल्लाका सञ्चार मा

म र मेरा मित्र कसैले पनि पाइला टेक्नु नपरोस् भन्ने गरिएका दुई ‘अ’बाट सुरु हुने ठाउँमा जागिर गर्दछौं । म अस्पताल र उनी अदालतमा । बेलाबखतमा हामी मित्रताका कुरा सँगसँगै देश विदेश र आ–आफ्ना कार्यक्षेत्रका घटनाक्रमलाई लिएर बादविवाद गर्दछौं । म मेरो मित्रलाई लक्षित गर्दै भन्छु, ‘अदालतमा त कसैलाई पनि पाइला टेक्नु नपरोस्, पैसा र समय दुवैको बर्बाद ।’ न्याय पाउन नसक्दाको त्यो पीडा र छटपटीको उपचार नै सम्भव

नेपालको कानुनमा बालबालिका भन्नाले १६ वर्ष मुनिका बालअधिकार सम्वन्धि महासन्धिमा १८ वर्ष मुनिको प्रत्येक मानव सम्झनु पर्दछ भनि परिभाषित गरेको छ । सामान्य अर्थमा र हाम्रो चलनचल्तीमा बालबालिका भन्नाले जो आफ्नो चौतर्फी विकासका लागि परिवार समुदाय र राष्ट्रको भर पर्ने गर्दछन् जो अवोध हुन्छन, जस्लाई काँचो माटोे, फुलको कोपीला भनेर परिभाषित गर्ने गरिन्छ । त्यसैले पनि भन्ने गरिन्छ प्रोत्साहनमा हुर्केको बालक