मेरो व्यवसाय

व्यवसायलाई दिगो बनाउन अथक प्रयाससंगै निरन्तरता जरुरी हुन्छ । जो कोही सहजै व्यापारलाई गन्तव्यमा पु¥याउन सक्दैनन् । लगाव, निरन्तरता र झुकावले मात्रै व्यवसायलाई सही गन्तव्यमा लैजान सफल बनाउँछ । त्यस्तै उदाहणिय व्यक्तित्व हुनुहुन्छ, लक्ष्मण कंडेल । गुल्मीमा जन्मिएनुभएका कंडेलको संघर्षले नै आज कर्णालीमा बजाज मोटरसाईकलले एकछत्र राज गरिरहेको छ । बाल्यकाल/शिक्षा जन्मजहाँ भएपनि संघर्षले मानवलाई पहिचान

जिन्दगीमा म के बन्छु भन्ने लक्ष्यको तय स्वंयम होस् वा कसैको प्रेरणाबाट गरिने हो । बाल्यकालबाट उक्लिदैँ गर्दा त्यौ खुड्कीला दौडिदै, हुर्किदै, पढ्दै र बुझ्दै जाने रफ्तारमा भने अर्कै मोडमा बटारिदिन्छ । अब्राहम लिंकनले भनेका छन्, ‘म अहिले जहाँ छु र जे बन्ने आशामा छु, यसका लागि म मेरी आमाप्रति ऋणि छु ।’ तर यो कथनलाई व्यवसायी पदमबहादुर खड्का जीवन यात्रामा आफ्नो दाजुप्रति ऋणि हुनुहुन्छ । दाजु (निर्माण

वीरेन्द्रनगरको कालागाउँमा जन्मिएका राजन गिरी मध्यम वर्गिय परिवारमा हुर्किए । जिन्दगीको दौडाहमा उनले चाहे जस्तो परिपूर्ती परिवारले गर्न सक्थ्यो । तर अभिभावकलाई सधैँ दुःख दिनुपर्छ भन्ने मान्यता उनले कहिल्यै राखेनन् । त्यसैले होला आफ्नै पौरखमा केही गर्नुपर्छ भन्ने गतिलो उदाहारण पनि त देखाए । एसोओएस हर्मनर माइनर स्कुल कालागाउँमा अक्षर चिनको राजनले माविसम्मको पढाई त्यहीँ पूरा गरे । एसएलसीपछिको पढा

मान्छले जब धर्तीमा पाइला टेक्छ उसको संघर्षको कथा शुरु हुन्छ । बाल्यकालमा आमाबुवाले साथ दिएपनि त्यसपछिको यात्रामा मानव स्वंयमले एक्लै संघर्ष गर्नुपर्छ । ति यात्रामै विचलन भए जिन्दगीले सार्थक लक्ष्य भने चुम्न सक्दैन् । विकन्सफील्डले भनेका छन्, ‘सफलताको जन्मदाता नै, शाहस पनि हो ।’ त्यस्तै शाहस भएका व्यक्तित्व हुन् अग्नी अधिकारी । जिन्दगीको यात्रामा जिउन र केही बन्नकै लागि उनले कयौं पापड पेले । द

मानिसले आफ्नै सोचाइँको उत्पादनबाटै भविष्यको मार्ग पहिल्याउँछ । हुन न महात्मा गान्धीले समेत भनेका छन्, ‘मानिस आफ्नै सोचाइँको उत्पादन हो । ऊ त्यहीँ बन्छ जे ऊ सोच्दछ ।’ यो कथनलाई व्यापारी बासुदेव शर्माले चरितार्थ उतारेका छन् । दैलेखको चामुण्डाविन्द्रासैनी–७ बाहुनगाउँमा जन्मिएका शर्माले बाल्यकालका कैयौं उतारचढाव गाउँमै व्यतीत गरे । हँसिला र बोलीमा तटस्थ व्यक्तित्व भएकै कारण शर्माले बाल्यकालदेखी नै

कमल खड्का ‘जुनी’ सुर्खेतका प्रख्यात व्यवसायी हुन् । नाम कमाउन जति मेहनत गरे उनले जिन्दगीको यो गोरेटोसम्म आइपुग्न थुप्रै संघर्षसंग जुधे । खाउ खाउ र लाउ लाउ भन्ने उमेरमै अभिभावक गुमाए । कयौं रात गाडीको स्टे«रिङ्गमै बिताए । साविकको गाविस छिउडी पुसाकोट–१ मा जन्मिएका जुनीले कर्मभूमी सुर्खेतलाई चुने । ‘जन्मेको एक वर्षमै बावाले मलाई सुर्खेत ल्याउनु भएछ’ जिन्दगीका पानाहरु खोल्दैगर्दा खड्काले भने, ‘जन्मभूम

पश्चिम सुर्खेतको साविकको गाविस विद्यापुर–४ विजुमा जन्मिएका गोपाल प्रसाद पौडेल परिवारका कान्छा छोरा हुन् । जन्मिएको र हुर्किएको ठाउँ विजुमै उनले निम्न माध्यामिक शिक्षा हासिल गरे । मध्यम वर्गीय परिवारका पौडेलले बाँकी माध्यमिक तहको पढाई भने कैलालीको टिकापुरमा पूरा गरे । बुवा आमाले देखाएको पथमै हिड्ने र असल छोरा बन्ने सोचमा उनमा थियो । बुवा आमाले आफ्ना लागि गरेको श्रमले उहाँको चाहना विपरित हिड्ने स

श्रीमद् भागवत् गीतामा भनिएको छ, ‘रहेक व्यक्ति जे ऊ चाहन्छ त्यहीँ पाउन सक्छ तर त्यो पाउन उसले विश्वासको साथ इच्छित वस्तुमाथी लगातार चिन्तन भने गरेकै हुनुपर्दछ ।’ विश्वास र हरेक काममा इच्छा शक्ति बनाएर चिन्तन गरेकै कारण रमेश सापकोटाले जिन्दगीमा थुप्रै संघर्ष गरिरहे । जिन्दगीको गोरेटोमा कहिल्यै हरेश खाएनन् र कामप्रति अडिक भएकै कारण सफल पनि बने । सामान्य परिवारका सापकोटा साविकको साटाखानी गाविसमा जन

प्रमोद हमाल साविकको गाविस मालिका–४ बयलकोट दैलेखमा जन्मिएका हुन् । एक कक्षा बयलकोटमै पढेका उनी हजुरबुवाको काँधमा बसेर २०३५ सालमा सुर्खेत झरे । मध्यम वर्गिय परिवारका हमाल सुर्खेतको रोजल्याण्ड बोर्डिङ स्कुलमा बाँकी पढाइको आरम्भ गरे । ६ कक्षासम्म त्यहीँ स्कुलमा पढेका उनले बाँकी पढाई जनमावि सुर्खेतबाट एसएलसीसम्म पढे । स्कुले जीवनबाटै खेलकुदमा रुची राखेका हमालले जिन्दगीमा थुप्रै संघर्ष गरे । ‘स्कुले जीव